نویسنده
چکیده
چکیده خاورمیانه منطقه¬ای حساس و استراتژیک است که بعد از جنگ جهانی دوم و به‌ویژه در چند دهه اخیر، کانون منازعات و تعارضات منطقه¬ای بوده است. یکی از بازیگران اصلی و قطب مهم این منطقه، ایران است که می¬کوشد با طرح دوستی با بعضی از کنشگران یا کشورهای خاورمیانه، توان بازدارندگی خود را در قبال قدرت¬های مداخله¬گر خارجی، به‌ویژه آمریکا و هم¬پیمانان منطقه¬ای آن‌ها، مخصوصاً اسرائیل افزایش دهد. حزب‌الله لبنان بازیگری است که ج.ا.ا ایران برای رسیدن به این هدف با او طرح دوستی ریخته و در حال همکاری است، هدف این پژوهش پاسخ به این سؤال اصلی است که چگونه می¬توان الگوی دوستی ج.ا.ا ایران و حزب‌الله لبنان را بر اساس نظریه موازنه قدرت تحلیل کرد؟ ج.ا.ا ایران با اقدامات خاصی از قبیل تقویت هویت شیعی در عرصه فرهنگی، تلاش برای سهم بیشتر قدرت در حوزه سیاسی و بهینه شدن وضعیت شهروندی در عرصه اجتماعی سهم بسزایی در رشد و پیشرفت و کسب موفقیت شیعیان لبنان به‌خصوص جنبش حزب‌الله، داشته است. یافته¬های تحقیق نشان می¬دهد که چنانچه بازیگری چون حزب‌الله در کنار ایران در محور مقاومت وجود نداشت، ج.ا.ایران اکنون در شرایط بسیار سخت¬تری و دشوارتری برای مقابله با تهدیدات اسرائیل، آمریکا و متحدان غربی¬اش و نیز کشورهای محافظه¬کار هم¬پیمانش که در محور محافظه¬کار قرار دارند، مواجه بود. پژوهش حاضر از نوع تحلیلی -توصیفی بوده و روش گردآوری اطلاعات کتابخانه¬ای-اسنادی است.
Knowledge of political interpretation
Vol 4, No 13, Autumn2022
ppt 128-154 Received: 08, JUL, 2022
Accepted: 17, SEP, 2022
Explaining the mModel of Friendship Between the Islamic Republic of Iran and Lebanon's Hezbollah in the Form of the Axis of Resistance, Emphasizing the Balance of power Theory
Alireza samiee esfahani[1]
Seyyed Asghar Bagherinejad[2]
Hamidreza Khosravi[3]
Abstract
The Middle East is a sensitive and strategic region that has been the center of regional disputes and conflicts after the Second World War and especially in the last few decades. One of the main players and an important pole in this region is Iran, which tries to strengthen its deterrence against foreign interventionist powers, especially the United States and its regional allies, by establishing friendship with some actors or countries in the Middle East. - Increase them, especially Israel. Lebanon's Hezbollah is an actor with which Iran's JPA has made a friendship plan and is cooperating with it to achieve this goal. Did Hezbollah analyze Lebanon based on the balance of power theory? With special measures such as strengthening the Shiite identity in the cultural field, striving for a greater share of power in the political field, and optimizing the citizenship status in the social field, Iran has made a significant contribution to the growth and progress and success of the Lebanese Shiites, especially the Hezbollah movement., had. The findings of the research show that if an actor like Hezbollah did not exist alongside Iran in the axis of resistance, Iran would now be in a much tougher and more difficult situation to deal with the threats of Israel, America and its Western allies, as well as He was faced with the conservative countries of his alliance, which are located in the conservative axis. The current research is analytical-descriptive and the method of collecting library-documentary information.
Key words: Lebanon's Hezbollah, Islamic Republic of Iran, ResistanceFront, Balance of Power, Friendship Model
[1]Associate Professor, Department of Political Science, Faculty of Humanities, Yasouj University. Alireza.samiee.esf@gmail.com
[2]Master of Political Science, Faculty of Humanities, Yazd University,Iran.
sayedabn@gmail.com
[3]Master of International Relations, Faculty of Humanities, Yazd University,Iran.
hamidreza.khosravi@gmail.com
منابع
احمدی، عباس (1390)، ایران، انقلاب اسلامی و ژئوپلیتیک شیعه، چاپ اوّل، تهران: اندیشه‌سازان نور.
بیگی، م. (1388)، قدرت نرم جمهوری اسلامی ایران «مطالعه موردی لبنان»، تهران، انتشارات دانشگاه امام صادق.
سیف زاده، حسین (1384)، سیاست خارجی ایران، چاپ اوّل، تهران: نشر میزان.
سیف زاده، حسین (1384)، مبانی و مدلهای تصمیم‌گیری در سیاست خارجی، چاپ چهارم، تهران: دفتر مطالعات سیاسی و بینالمللی.
آدمی، علی (1391)، «بحران بحرین و امنیت منطقهای جمهوری اسلامی ایران»، فصلنامه راهبرد، سال بیست و یکم، شماره شصت و دوّم، صص 168-141.
آدمی، علی؛ الهام کشاورز مقدّم (1394)، «جایگاه مجموعه امنیتی محور مقاومت در سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران»، فصلنامه مطالعات سیاسی جهان اسلام، سال چهارم، شماره چهاردهم، صص 19-1.
اقبال، اسماعیل (1387)، «پیامدهای جنگ غزه بر بازدارندگی اسرائیل»، فصلنامه مطالعات فلسطین، دوره جدید، شماره یازدهم، صص 62- 51
افتخاری، قاسم و علی باقری دولت‌آبادی (1389)، «اعمال فشار آمریکا و تشدید گرایش ایران به استراتژی بازدارندگی»، فصلنامه سیاست، سال چهارم، شماره شانزدهم، صص 20-1
امام‌جمعه زاده، سید جواد؛ مجتبی تویسرکانی (1389)، «شورای همکاری خلیجفارس در میان ژئوپلتیک سلطه و ژئوپلیتیک مقاومت»، فصلنامه سیاست خارجی، سال بیستوچهارم، شماره یکم، صص 249-317
بصیری، محمدعلی و دیگران (1395)، «بسترهای شکلگیری و تداوم تروریسم در خاورمیانه مطالعه موردی داعش در عراق و سوریه»، فصلنامه مطالعات سیاسی جهان اسلام، سال پنجم، شماره نوزدهم، صص 71-51
جعفری ولدانی، اصغر؛ سید علی نجات (1392)، «نقش قدرت‌های منطقهای در بحران سوریه (1393- 1390)»، مجله مطالعات خاورمیانه، سال بیستم، شماره هفتاد و پنجم، صص 176- 141
جمال‌زاده، ناصر؛ محمد آقایی (1394)، «تاثیر ایران هراسی در رقابت تسلیحاتی اعضای شورای همکاری خلیج فارس»، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، سال ششم، شماره اول، صص 19- 47
چگنیزاده، غلامعلی و دیگران (1392)، «تأثیر تحولات سوریه بر الگوی تعاملی میان ایران و ترکیه؛ الگوی مفهومی و نظری»، فصلنامه آفاق امنیت، سال ششم، شماره بیستم، صص 110-61
خانبیگی، احمد (1392)، «تأثیر سیاست آمریکا و اروپا در قبال بحران سوریه بر اختلافات فرا آتلانتیک»، فصلنامه سیاست خارجی، سال بیستو هفتم، شماره چهارم، صص 1036- 1013
رنجبر، مقصود (1382)، «تهدیدات اسرائیل علیه امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران»، فصلنامه اندیشه انقلاب اسلامی، سال دوم، شماره ششم، صص 252- 233
زاده علی، مهدی؛ دلیر، سعید زاده (1388)، «ایران _ اسرائیل: موازنهای نابرابر»، فصلنامه مطالعات منطقهای، سال نهم، شماره سی و پنجم، صص 90- 67
سبزیان موسیآبادی، علیرضا؛ هانیه مظفری (1388)، «اهداف و پیامدهای جنگ 22 روزه رژیم صهیونیستی علیه غزه»، فصلنامه تحقیقات سیاسی و بینالمللی، شماره دوم، صص 56- 27
سلیمی، حسین؛ مجتبی شریعتی (1393)، «منافع ملی جمهوری اسلامی ایران؛ تداوم یا انقطاع حمایت از نظام کنونی سوریه؟»، مجله سیاست دفاعی، سال بیستو سوم، شماره هشتاد و نهم، صص 104- 71
سیفی، عبدالمجید؛ ناصر پور حسن (1395)، «موازنه همهجانبه و ائتلافسازی عربستان سعودی در قبال جمهوری اسلامی ایران»، فصلنامه تحقیقات سیاسی و بینالمللی، سال هفتم، شماره بیست و ششم، صص 011- 85
شعرباف، (1380)، «بازدارندگی اسرائیل و استراتژی حزب‌الله»، فصلنامه مطالعات فلسطین، سال دوم، شماره هفتم، صص 25- 24.
شفیعی، مرادی (1388)، «تاثیر جنگ 33 روزه لبنان بر موقعیت منطقهای ایران»، فصلنامه تحقیقات سیاسی و بینالمللی، شماره نخست، صص 46- 41
صادقی، سید شمس‌الدین و کامران لطفی (1395)، «بحران یمن: جدال ژئوپلیتیکی محور محافظهکاری با محور مقاومت اسلامی»، فصلنامه سیاست جهانی، شماره یکم، صص 76- 45
فرزندی، عباسعلی (1391)، «اهمیت راهبردی سوریه برای ایران»، ماهنامه پیام انقلاب، شماره شصت و دوم
قربانی نژاد، ریباز؛ عبدالرضا فرجی نژاد (1395)، «تبیین تأثیر عوامل فرهنگی بر تنش و منازعه در خاورمیانه»، فصلنامه مطالعات میان فرهنگی، سال یازدهم، شماره بیست و هشتم، صص 189-165.
کرمی، جهانگیر (1380)، «تأثیر محیط امنیت منطقهای بر سیاست دفاعی دولت‌ها»، مجله سیاست دفاعی، شماره سی و چهارم، صص 47- 72
کریمی، علی؛ رضا گرشاسبی (1394)، «ماهیت سیاسی جریانهای تکفیری سوریه»، فصلنامه مطالعات ملی، سال شانزدهم، شماره شصت و سوم، صص 120- 101
گلشنی، علیرضا و محسن باقری (1391)، «جایگاه حزب‌الله لبنان در استراتژی بازدارندگی جمهوری اسلامی ایران»، فصلنامه تحقیقات سیاسی و بینالمللی، شماره یازدهم، صص 156- 123
میرفخرایی، هوشنگ (1366)، «مباحث روابط بینالملل: نظریه موازنه قوا»، مجله سیاست خارجی، شماره سوم، صص 492- 481
متّقی، افشین؛ شهریار فرجی نصیری (1391)، «تحلیلی ژئوپلیتیک بر سیاست یکجانبهگرایی ایالات متحده آمریکا در منطقه خاورمیانه از منظر سازه‌انگاری»، مجلّه دانش سیاسی و بینالملل، سال اوّل، شماره دوّم، صص 102- 89
موسوی، سید حسین (1388)، «الگوی ثبات سیاسی و مقاومت ضد صهیونیستی در لبنان و پیامدهای منطقهای»، فصلنامه مطالعات خاورمیانه، سال پانزدهم، شماره پنجاه و هفتم، صص 6-1
نسّاج، حمید و دیگران (1393)، «تأثیر شکاف عقیدتی شیعه و سنّی در روابط سیاسی میان ایران و مصر پس از سقوط مبارک»، فصلنامه جامعه‌شناسی سیاسی جهان اسلام، سال دوّم، شماره دوّم، صص 128-105.
نیاکویی، امیر؛ حسین بهمنش (1391)، «بازیگران معارض در سوریه: اهداف و رویکردها»، فصلنامه روابط خارجی، سال چهارم، شماره چهارم، صص 136- 97
وندنوروز، جواد (1394)، «اولویتهای سیاست خارجی رژیم صهیونیستی در قبال ایران»، فصلنامه مطالعات افکار عمومی، سال چهارم، شماره 13، صص 189- 178
کلیدواژه‌ها
