راهبردهای نفوذ فرهنگی در سیاست خارجی آمریکا

نفوذ فرهنگی به‌عنوان یکی از قدرت‌های نرم در حوزه سیاست خارجی خود است تا بتواند از ابزارهایی برای نفوذ فرهنگی به اهداف سیاست خارجی نیز استفاده کند. در همین راستا ایالات متحده آمریکا نیز کوشیده است تا از این پس قدرت برای استفاده و استفاده از ملی خود استفاده کنید. بنابراین، این مقاله به دنبال این است که آیا این موضوع در سیاست خارجی آمریکا مهم است؟ یافته‌ها نشان می‌دهند که راهبردهای نفوذ فرهنگی در سیاست خارجی آمریکا، بخشی از تلاش این کشور برای دستیابی به اهداف ژئوپلیتیک و اقتصادی خود در سطح جهانی است و برنامه‌های آموزشی و پروژه‌های مرتبط با توسعه‌دهندگان جوان در مناطق مختلف جهان، به‌ویژه در آفریقا، جنوب شرق. آسیا و قره آمریکا، به‌عنوان ابزارهایی برای نفوذ فرهنگی و گسترش ارزش‌ها و استفاده از آن استفاده می‌شود.

Knowledge of political interpretation

Vol 6, No 159, Spring 2024

                    ppt 1-20 Received: 06, FEB, 2024

               Accepted: 14, MAY, 2024

Strategies of cultural influence in American foreign policy

           Mohammad amin naghshband 

Javad Momen Nezhad 

Ali Hamzehpoor 

Abstract

Cultural influence serves as one of the tools of soft power in the realm of foreign policy, allowing countries to not only strengthen their cultural impact but also achieve their foreign policy objectives. In this context, the United States has endeavored to utilize this aspect of power for its national interests and goals. Therefore, this article aims to address the question: What have been the strategies of cultural influence in U.S. foreign policy? The findings indicate that the strategies of cultural influence in U.S. foreign policy are part of the country's efforts to achieve its geopolitical and economic objectives on a global scale. Educational programs and projects aimed at developing young leaders in various regions of the world, especially in Africa, Southeast Asia, and the Americas, have been used as tools for cultural influence and the dissemination of 

American values and interests.

Keywords: foreign policy, soft power, culture, United 

 منابع

احدی، افسانه، «دیپلماسی عمومی: چهارچوب مفهومی و نظری»، پژوهشنامه سیاست خارجی، شماره 24 (1389).

آشنا، حسام‌الدین، جعفری هفت‌خوانی، «دیپلماسی عمومی و سیاست خارجی، پیوندها و اهداف»، دانش سیاسی، شماره 1 (1386).

برمن، ادوارد؛ کنترل فرهنگ نقش بنیادهای کارنگی، فورد و راکفلر در سیاست خارجی آمریکا (1983).

حقیقی، احمد. (1386). دیپلماسی فرهنگی: علمی نوین در روابط بین الملل. تهران: نشر علم

دهشیری، محمدرضا؛ طاهری، مهدی (1395)، نقش و جايگاه آموزش عالی در ديپلماسي فرهنگي آمريكا متحده آمريكا: ∗ با تأكيد بر عملكرد آن در قبال ايران، فصلنامه علوم سياسي، سال دوازدهم، شماره سيوشش، ص 98-61.

رجاوند، پرویز، (1386). توسعه بر بنیاد هویت فرهنگی، تهران: شرکت سهامی.

روح الامینی، محمود؛ زمینه فرهنگ شناسی، پویایی و پذیرش، چاپ سوم، تهران: انتشارات عطار (1372).

Eca.state (2021)، فرصت های کمک هزینه فولبرایت، https://eca.state.gov/fulbright/fulbright-programs

exchanges.state(2021)، در یک نگاه، https://exchanges.state.gov/non-us/program/mandela-washington-fellowship-young-african-leaders

Hir.harvard(2021)، دانشجویان می توانند دستور کار سیاست خارجی آمریکا را نجات دهند، https://hir.harvard.edu/students-can-save-americas-foreign-policy-agenda

مرکز بین المللی مریدین (2018)، ابتکار رهبران جوان آمریکا https://pulte.nd.edu/projects/young-leaders-of-the-americas-initiative/

State.gov (2017)، ابتکار رهبران جوان آفریقایی رئیس جمهور، https://2009-2017.state.gov/p/af/rt/pyali/index.htm